merhabalar 2 yıllık ilişki içindeyim nişanlıyız.onu çok seviyorum. ama onun beni sevdiğini düşünmüyorum. ailemi zor ikna ettim onu kabullenmeleri için. heyecan kalmadı aramızda aşk bitiyor mu? bilmiyorum. Bir gece yarısı seni seviyorum diye arayınca telefonda bağrıyor yüzüme kapanıyor telefon. ayrılsak yapamıyoruz ama böyle yıpranıyoruz. okulumu ailemi arkadaşlarımı kariyerimi işimi onun için yeri geldi tek kalemde sildim.hayatımın odak noktasına koydum eşimi. o hala okuyor. 2 senesi var okulu bitirmek uğruna benden vazgeçebilir. Ailemle onun arasında kalmaktan yoruldum. hep ara bulmaya çalısıyorum. hep alttan alan taraf oluyorum. Sizce ne yapabilirim? nasıl bir davranış biçimim olmalı ?
Mine’ciğim merhaba. Biraz önce senin durumuna benzer, bir erkek arkadaşımızın sorusunu yanıtladım, onunki nişanlanma aşaması öncesi, seninki de nişan sonrası… Sanırım erkeklerde biraz bağlanma korkusu var, ama bu seni kaybetmek istediği anlamına gelmiyor. Hani erkek özgürdür, evlenince evine bağlanması gerekir ya… İşte onun için evlilikten biraz korkuyor olabilirler gibi gözlemliyorum ben. Bu nedenle, erkeğin çok erken yaşta evliliğe adım atmasını önermiyor aslında artık insanlar, mantık ise, biraz kaba bir tabir ama: “Gözü çöplükte kalmasın…” Senin nişanlın da okuduğuna göre, anladığım kadarı ile yaş olarak daha erken bir dönemde. Kızlar bu yaşlarda olgunlaşabiliyor; ama erkekler için aynı durum söz konusu değil, yani şu şekilde anlatayım: bir erkek, bir kadından 3-4 sene sonra olgunlaşıoyor; örnek vermek gerekirse, atıyorum sen 22 yaşındasın, nişanlın 26 yaşında olduğunda, senin, şu anki mantıklı düşüncelerine sahip olabilecek. Bu seni istemediği anlamına gelmiyor, daha erken olduğunu düşünmesinden kaynaklı sadece… Aile olayına gelince, her zaman değil tabi ki ama, bir aile, bir erkeği kızına yakıştıramıyorsa, bu büyük ihtimalle onların tecrübelerinden kaynaklı, seni tanıyorlar; ve senin, sevgin dolayısı ile nişanlında göremediğin olumsuzlukları ailen görüyor, ve sana onun uygun olmadığını düşünüyorlar, ya da ailesinin… Çünkü seni onlar yetiştirdi bu yaşına kadar, ve çok iyi tanıyorlar. Buraya kadar yazmış olduklarımı kendine göre değerlendir, dediğin gibi şu anda, nişanlın değil de ama sen yıpranıyorsun. Çok büyük ihtimalle, ondan ayrılmak istediğini söylesen, kaybetme korkusu ile peşinden koşacak. Ama bunun tam tersinin olabilme ihtimali de var. Öyle bile olsa, daha karşına, çok mutlu olabileceğin insanlar çıkacaktır, dünyanın sonu değil. Ama tabi bu; “Ayrıl” demek de değil. Tüm bunları düşünerek kararını vermeni öneriyorum sana. İnşallah hakkında hayırlısı neyse o olur.